تىقسا بىگىز شۈك ياتماق دىنىمىزنىڭ پەرزىمىش.
زۇلۇم كۆرسە دۈشمەندىن ئاللاھ بەرگەن سىناق دەپ،
ھۆر ياراتسا قۇل ياشاش ئىلاھى بىر ئەمرىمىش.
ئۆز دىياردا خۇش ياشاش ھىجرىتىمگە كاشلا دەپ،
مۇساپىر بوب يات يۇرتقا تېرىق كەبى چېچىلمىش.
زەپەر ئىزدەپ يىراقتىن يۇرتلار ئاتلاپ پەم بىلەن،
ئۈممەت ئۈچۈن كۈرەشكە جان ئالقاندا قېتىلمىش.
ۋەتەن قالدى زار بىلەن، ئۆيدە دۈشمەن شان قۇچار،
قېنى بىزنىڭ مۇجاھىت، ئۇزاقتا ئۇ كۆمۈلمىش.
ئاھلار يەتسە پەلەككە، ئىنساپ تىلەپ دۈشمەندىن،
تەسۋى سىرىپ ئولتۇردۇق، ئەۋلاد بىزنىڭ سېتىلمىش.
مال توپلىدى بازاردىن، ئىماملىقنى مازاردىن،
ياتلار كىرسە ئۆيلەرگە، تۇققان بولماق شەرتىمىش.
توزاق قۇرسا بىلمەستىن ئەجىر قىلدۇق تەر بىلەن،
ئۇنىڭ ھەقتە ئىشى يوق، ئەسلى قەستى شاپتۇلمىش.
سەۋەبسىزلا تالىدى، بولدى مىللەت سەرسانە،
يۈكسەلدى ئۇ كۆكلەرگە، بىزنى ئەزمەك دەردىمىش.
دۈشمەن رەزىل، ھىيلە كۆپ، كۈتۈپتىكەن پۈرسەتنى،
ھەر تەرەپكە يول تاقاق، كېتەر يېرىم قەبرىمىش.
ساھىپ ئۆيدە خارلاندۇق، بۇنى ئەسلا ئۇنۇتما،
ئىستەكلەرنى يوق ئەتكەن ھۆر بالاسى سەبرىمىش.
ئىكەن جايىز قىساستا جانغا – جان دەپ ئېتىلماق،
يالغۇز ئۆلمە بىھۇدە، ئېلىپ كەتمەك پەرزمىش.
خىتاپ قىلدىم ئاللاھقا بىزنى ئويغات ئۆلمەستىن،
نەسلىمىزنى قۇرۇتماق ئەسلى دۈشمەن قەستىمىش.